Weekendje Livingstonia

Omdat we door te laat reserveren jammer genoeg de safari niet konden doen afgelopen weekend, zijn we een weekendje naar Livingstonia geweest.
Livingstonia is een mooi, oud plaatsje op een topje van een berg. Ons was verteld dat je er goed kunt komen met het openbaar vervoer dus hup de bus in, de enige overstap die we zouden hebben was in Chi-Timba dat zou dus geen problemen moeten opleveren.
De busrit was wel heel bijzonder, want in een 12 persoonsbusje gaan geen 12, maar 22 mensen. Echt koud hebben we het dus niet gehad :P. En oke, ik moet niet overdrijven, we waren met 21 mensen en een baby.

Aangekomen in Chi-Timba kwamen we erachter dat er helemaal geen openbaar vervoer naar Livingstonia rijdt. Alleen maar ambulances die onderweg mensen oppikken, die daar rijden van maandag tot vrijdag – en wij kwamen natuurlijk aan op… zaterdag!
Dus onder begeleiding van 2 jongemannen zijn we aan de toch omhoog begonnen, wel de shortcut, want dan is het maar 3u klimmen :P.
Natuurlijk gebeuren er op zulke momenten altijd dingen die niet handig zijn, de voet van Sanne klapte dubbel . Zitten we dan, naar beneden was geen optie en omhoog ook niet. 1 van de 2 jongens die ons begeleidde is naar beneden gelopen om te kijken of hij een auto kon regelen die ons verder naar boven kon brengen. En we hebben echt geluk gehad, want er kwam een ambulance aan waar we met wat proppen precies nog bij pasten!

Eenmaal boven aangekomen zijn we naar het stonehouse gegaan om een slaapplek te regelen. We hebben in de middag een kerk bezocht, waar een koor aan het repeteren was. Want klinkt dat toch mooi, Afrikaanse mannen en vrouwen die tijdens het zingen ook nog dansen. Ik raad het iedereen aan!
De zondag wilden we de watervallen eigenlijk bezoeken, maar door de voet van Sanne konden we dat eind niet afleggen. Gelukkig was er een man zo vriendelijk om ons wel een lift te geven naar het ziekenhuis van Livingstonia. Wij als verpleegkundigen moeten ons natuurlijk wel een beetje orienteren op de gezondheidszorg in Malawi! Een vriendelijke verpleegkundige, Binrid, heeft ons een rondleiding gegeven door het ziekenhuis. Ze hadden daar zelfs een couveuse!!
In de middag mochten we het museum bekijken van Livingstonia. Livingstonia is een oude missiepost en in het museum is de gehele geschiedenis van dit dorpje te zien.
Ook moesten we voor maandag vervoer terug regelen, want lopend naar beneden was geen optie met de voet van Sanne.
Er waren 2 Schotse mannen die de maandag toevallig ook van Livingstonia naar Mzuzu moesten en die boden ons, na wat wikken en wegen, een lift aan. JEEEEEEH! Een klein probleempje was alleen dat beide auto’s die meegingen, het niet deden. Maar ach dat werd nog wel gefixed!

Maandag om 11.15u waren de auto’s inderdaad gemaakt. Of in ieder geval, daar leek het op. De terugreis kon beginnen. Na een paar km hield 1 van de 2 auto’s ermee op. Dus moesten we wachten. Maar een geluk bij een ongeluk, de auto hield er vlak bij de watervallen mee op dus we konden het onaangename met het aangename combineren en wat mooie plaatjes bij de waterval schieten.
Na een klein uurtje werd de reis voortgezet, maar helaas na weer een aantal km hield dezelfde auto ermee op. Toen is er besloten dat de 2 Schotten (die in de kapotte auto zaten) bij ons erin kwamen en dat wij onderaan de berg (in chi-timba) maar ander vervoer naar Mzuzu moesten zoeken. Zo gezegd, zo gedaan.
Onderaan de berg stoppen veel busjes die naar Mzuzu rijden, alleen die busjes zitten al zo vol dat er nooooit 3 azungu bij kunnen. We hebben dus maar een gewone pick-up aangehouden en gevraagd of ze ons in Mzuzu wilden afzetten. De 1e beste pick-up wilde dat wel doen. Dus wij achterop de auto en er waren nog 7 Japanners die hetzelfde probleem hadden als ons dus die sprongen er ook nog bij. Dat was ons weekendje Livingstonia in een zeeeer beknopte samenvatting!

Liefs Corien